Διασκεδαστική συνέχεια μιας ιδιαίτερα χιουμοριστικής υπερηρωικής περιπέτειας, η οποία επαναλαμβάνει με κέφι, ψυχαναλυτικές αναφορές αλλά κι ένα εντελώς προσχηματικό στόρι τον εαυτό της.
Οι προ τριετίας «Φύλακες του Γαλαξία» ήταν ένα τολμηρό σινε-στοίχημα των Marvel και Disney (ένα όχι ιδιαίτερα εμπορικό κόμικς με αντισυμβατικούς ήρωες, ένας άπειρος στις απαιτήσεις των μπλοκμπάστερ σκηνοθέτης κι ένα σενάριο… παρωδίας ), το οποίο αποδείχτηκε πολλαπλά επιτυχημένο. Έτσι ο δημιουργός του Τζέιμς Γκαν ανέλαβε και την απαιτούμενη συνέχειά του, η οποία είχε ένα και μοναδικό ζητούμενο: το ίδιο θεαματικό fun.
Αν δεν θελήσει να πάει κάποιος μακρύτερα από αυτήν τη γραμμή, δύσκολα θα απογοητευτεί αν και οι νεωτερισμοί της πρώτης ταινίας είναι σαφές πως είναι –κινηματογραφική– φύσει αδύνατον να επαναληφθούν. Το «Awesome mix vol. 2» δεν είναι, φυσικά, δύσκολο να συναγωνιστεί το νοσταλγικό κέφι του vol. 1 (με Fleetwood Mac, Τζορτζ Χάρισον, Σαμ Κουκ, ELO και μερικά λιγότερο καλόγουστα rock hits των ’70s ), ενώ οι μαζί-δεν-κάνουνε-και-χώρια-δεν-μπορούνε ήρωες τσακώνονται και φιλιώνουν εξίσου απολαυστικά.
Το πρόβλημα είναι πως πρέπει να αφηγηθούν και μια συναρπαστική ιστορία, η οποία, πέρα από την ψυχαναλυτική πλευρά της, είναι αυτήν τη φορά κοινότοπη σε βαθμό διαγαλαξιακού κακουργήματος: επικηρυγμένοι από τη βασίλισσα του πλανήτη Κυρίαρχου, οι Φύλακες του Γαλαξία πέφτουν πάνω σε έναν διαστημικό ταξιδιώτη, τον Εγώ, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι πατέρας του Πίτερ Κουίλ. Μια επίσκεψη στον πανέμορφο πλανήτη του θα ξεκαθαρίσει το παρελθόν, θα δημιουργήσει όμως και μια σειρά από καινούργιες, θανάσιμες απειλές. Όλες θα ξετυλιχτούν και θα αντιμετωπιστούν προβλέψιμα, εχθροί θα γίνουν φίλοι και το αντίστροφο, ο Σιλβέστερ Σταλόνε θα κάνει ένα πέρασμα, cool ατάκες, μπουνιές και βόμβες θα πέφτουν εναλλάξ, ενώ πέντε σκηνές μετά τα credits τέλους όλα θα είναι έτοιμα για το «Vol. 3»