«Γέννηση και Αναγέννηση»: Ξεχωρίζει διεθνώς το έργο καμάρι του Αεροδρομίου Λάρνακας

Σε κείμενο που δημοσιεύει η εν λόγω ιστοσελίδα, παρατίθενται εφτά αεροδρόμια παγκοσμίως, στα οποία θα δει κανείς εντυπωσιακά έργα τέχνης, που παραπέμπουν σε μουσειακό έκθεμα. Το αεροδρόμιο Λάρνακας έχει να επιδείξει το έργο με θέμα ‘’Γέννηση και Αναγέννηση της Κύπρου’’, του Βαλεντίνου Χαραλάμπους, ενός από τους σημαντικότερους Κύπριους κεραμίστες με διεθνή καταξίωση.

Το συγκεκριμένο έργο δημιουργήθηκε στη Βαγδάτη το 1967 και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα σημεία αναφοράς του Διεθνούς Αεροδρομίου Λευκωσίας, όταν αυτό εγκαινιαζόταν τον Αύγουστο του 1967, καθώς είχε επιλεγεί για να κοσμήσει την Αίθουσα Αναχωρήσεων του.

Το εντυπωσιακό μωσαϊκό ανάγλυφο που δημιούργησε ο συμπατριώτης μας καλλιτέχνης, με τον συγκλονιστικά προφητικό τίτλο «Γέννηση και Αναγέννηση», αποτελούσε αντικείμενο θαυμασμού τόσο για τους ξένους επισκέπτες όσο και για τους Κύπριους που αναχωρούσαν για το εξωτερικό.

Όλα αυτά, δυστυχώς, μέχρι τον μαύρο Ιούλη του 1974 και την παράνομη Τουρκική εισβολή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το Αεροδρόμιο Λευκωσίας να περιέλθει σε αχρησία. Το έργο τέχνης υπέστη αρκετές ζημιές, τόσο κατά τη διάρκεια του πολέμου, όσο και στη συνέχεια λόγω της φθοράς που έφερε το πέρασμα του χρόνου. Αρκετά κομμάτια του έργου δε κλάπηκαν από άτομα τα οποία είχαν πρόσβαση στο εγκαταλελειμμένο Αεροδρόμιο.

Με τη λειτουργία του Αεροδρομίου Λάρνακας οι αρμόδιες Αρχές της Δημοκρατίας κατάφεραν να διασώσουν ότι απέμεινε από το έργο το οποίο μεταφέρθηκε και φυλάχθηκε σε χώρο του Αεροδρομίου.

Το 2006 με την ανάληψη της διαχείρισης των Αεροδρομίων από την Hermes Airports εκφράστηκε η έντονη επιθυμία από πλευράς της εταιρείας για φιλοξενία αυτού του έργου. Αυτό έγινε τελικά κατορθωτό οκτώ χρόνια αργότερα τον Μάρτιο του 2014, αφού προηγουμένως μεσολάβησε η τοποθέτηση του έργου στο Συνεδριακό Κέντρο «Φιλοξενία» στο πλαίσιο της ανάληψης της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη χώρα μας.

Το έργο, το οποίο φτιάχτηκε με ιρανικό πηλό στο εργαστήριο του καλλιτέχνη στη Βαγδάτη, απεικονίζει επί της ουσίας την ιστορία της Κύπρου από τα αρχαία χρόνια ώς την ημέρα της Ανεξαρτησίας το 1960. Ο καλλιτέχνης κάνει μια αναδρομή στις κυριότερες περιόδους της κυπριακής ιστορίας, τις οποίες αποτυπώνει με συμβολικές παραστάσεις.

Το έργο ξεκινά από δεξιά και τελειώνει στα αριστερά και αυτό γιατί στο αεροδρόμιο Λευκωσίας θα τοποθετείτο στην αίθουσα αναχωρήσεων όπου η ροή των επιβατών ήταν από τα δεξιά προς τα αριστερά, πηγαίνοντας στο αεροπλάνο. Στην πρώτη παράσταση απεικονίζεται ένας ταύρος, ένα πουλί και ψάρια τα οποία αναφέρονται στους αρχαίους Κύπριους. Σ’ ένα κομμάτι πιο κάτω υπάρχουν τάλαντα χαλκού και ιππείς, εμπνευσμένα από αρχαϊκά ειδώλια.

Στη συνέχεια ακολουθεί η παράσταση μιας βάρκας με φουσκωμένο πανί και ένα λαμπρό ήλιο, γλαύκες και μια σειρά οπλιτών που εκπροσωπούν την άφιξη των ελληνικών φύλων και τον εξελληνισμό της Κύπρου. Έπειτα δεσπόζει μια λύκαινα, σύμβολο της Ρώμης, ένας δικέφαλος αετός, σύμβολο του Βυζαντίου, το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, σύμβολο της Βενετίας. Σε άλλο σημείο μια εκκλησία, σύμβολο του Χριστιανισμού, και δίπλα ιππείς σταυροφόρει και μια σειρά αρμάδες, που παραπέμπουν στους Λουζινιανούς και άλλους μικρούς κατακτητές. Στο τέλος, η Οθωμανική περίοδος εκπροσωπείται με μια εικόνα του Αγίου Νικολάου της Αμμοχώστου. Η τελευταία παράσταση είναι ένας φοίνικας, ως σύμβολο της αναγέννησης της Κύπρου το 1960.