Πηγή από: www.philenews.com
Έγινε κι αυτό! Η κατασκευή της νέας πτέρυγας του Νοσοκομείου Λάρνακας άρχισε το 2013 και ύστερα από μεγάλες καθυστερήσεις και διαδοχικές παρατάσεις παραδόθηκε τελικά μόλις πρόσφατα, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει απρόσκοπτα αφού η επίπλωση δεν μπορεί να παραληφθεί. Και αυτό επειδή «έπεσε» η προσφορά ύστερα από απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προφορών.
Η επίπλωση, κόστους περίπου €190.000, αφορούσε ιατρικά καθίσματα, γραφεία γιατρών, καρέκλες, ντουλάπια βιβλιοθήκες κ.ά. Επειδή έπεσε η προσφορά, το Νοσοκομείο Λάρνακας πήρε «δανεικά» έπιπλα από το πρώην ξενοδοχείο ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ.
Ο υπουργός Μεταφορών κ. Γιάννης Καρούσος ερωτηθείς σχετικά από τον «Φ», ανέφερε, πως όντως εξασφαλίστηκαν δανεικά έπιπλα μέσω του Υφυπουργείου Τουρισμού. Απομένουν περίπου 20 καρέκλες για να συμπληρωθεί ο εξοπλισμός, είπε ο κ. Καρούσος ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα ότι το θέμα με την προσφορά θα λήξει σύντομα, με την επανεξέταση της από το Συμβούλιο Προσφορών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ξεγέλασαν και τέταρτο Υπουργό για το Νοσοκομείο Λάρνακας
Διευκρίνισε ωστόσο, πως τα κρεβάτια στα δωμάτια των ασθενών και άλλος απαραίτητος εξοπλισμός αγοράστηκε μέσω του ΟΚΥπΥ, οπόταν δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτά.
Η προσφορά είχε προκηρυχθεί στις 14.10.2019 και μέχρι τις 21.11.2019 (τελευταία ημερομηνία) υπεβλήθησαν δύο προσφορές.
Η «Επιτροπή Αξιολόγησης» μετά την αξιολόγηση των προσφορών εισηγήθηκε την ανάθεση της Σύμβασης στον προσφοροδότη που υπέβαλε την χαμηλότερη προσφορά και η εισήγηση υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Προσφορών σε συνεδρία του στις 6.2.2020.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Στα χνάρια της Πλ. Ελευθερίας το νοσοκομείο Λάρνακας
Η Αναθεωρητική Αρχή σχολιάζοντας τη θέση της αναθέτουσας αρχής, η οποία αποδέχτηκε μεν έγγραφο της επιτυχούσας εταιρείας αλλά παράλληλα ζήτησε περαιτέρω διευκρινίσεις επ’ αυτού, αναφέρει: «Εδώ δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την απορία μας για τη θέση της Αναθέτουσας Αρχής από τη μια να ισχυρίζεται ότι το Έντυπο υποβλήθηκε δεόντως συμπληρωμένο και από την άλλη να ζητά υποβολή του και να ισχυρίζεται ότι αυτό το οποίο είχε ζητηθεί ήταν περαιτέρω λεπτομέρειες των ήδη υποβληθέντων».
Υποδεικνύει επίσης, πως η ενέργεια της «Επιτροπής Αξιολόγησης» να ζητήσει υποβολή του επίμαχου Εντύπου έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ίσης μεταχείρισης η οποία ρητά προβλέπεται σε σχετικό όρο του διαγωνισμού.
Η Αναθεωρητική Αρχή δεν περιορίστηκε μόνο στην ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής να κατακυρώσει τον διαγωνισμό, αλλά άσκησε και κριτική στη θέση της αναθέτουσας Αρχής στο ότι το γεγονός ότι το έγγραφο της «ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ» που υπέβαλε ο επιτυχόν προσφοροδότης δεν επηρεάζει τις υποχρεώσεις του έναντι του δημοσίου. Υποδεικνύει δε, πως «Έγγραφο χωρίς υπογραφή στην ουσία είναι ως να μην υπάρχει αφού δεν παράγει έννομα αποτελέσματα», οπόταν το δημόσιο μένει μετέωρο σε πιθανές διεκδικήσεις. «Μόνο εφόσον τα έγγραφα είναι υπογεγραμμένα από πρόσωπα που έχουν εξουσία, δεσμεύουν για ότι περιλαμβάνουν», καταλήγει η Αναθεωρητική Αρχή.
