Πηγή: real.gr
Από τις Βρυξέλλες, την κεντρική ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, την έδρα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια νέα υπάλληλος των θεσμικών οργάνων αποφασίζει να ξεκινήσει την αντίστροφη διαδρομή απ’ ότι συνηθίζεται στα χρόνια του ‘brain drain’ και να εισέλθει στον κυπριακό πολιτικό στίβο, με αφορμή τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.
Μαργαρίτα Καϊμακλιώτη είναι πολιτική επιστήμονας και υποψήφια βουλεύτρια με τον Δημοκρατικό Συναγερμό στην επαρχία Αμμοχώστου, σε μια κρίσιμη στιγμή, λίγο πριν την νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού και μετά από μια χρονιά έντασης για την Ευρώπη, επαναπροσδιορισμού των διεθνών σχέσεων, τις επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία και την προσπάθεια των 27 να σταθούν αντιμέτωποι στις νέες προκλήσεις. Το real.gr τη βρήκε στο Eυρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις έθεσε μια σειρά από ερωτήματα.
Μετά από τόσα χρόνια καριέρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, πώς αποφασίσατε να κατεβείτε στην εθνική πολιτική;
Γεννήθηκα στη Λάρνακα, όπου και μεγάλωσα, ενώ κατάγομαι από την Αμμόχωστο. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, συνεχίζοντας με μεταπτυχιακές σπουδές στην ευρωπαϊκή πολιτική στο Βέλγιο. Είμαι, λοιπόν στην πολιτική εκ πεποιθήσεως.
Εργάζομαι ως κοινοβουλευτική συνεργάτιδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου παρακολουθώ, μεταξύ άλλων, τις εργασίες της Επιτροπής Προϋπολογισμών. Διατελώ μέλος της Ομάδας Διεθνών Σχέσεων του Δημοκρατικού Συναγερμού. Με αυτήν την ιδιότητα, συμμετέχω ως τακτικό μέλος σε ομάδες εργασίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, καθώς και στην Πολιτική Συνέλευσή του.
Πιστεύω πολύ στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Παρά τα προβλήματα και τις ατέλειες της, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ένα ευγενές πολιτικό δημιούργημα που συνθέτει αρμονικά την οικονομία της αγοράς με την κοινωνική πολιτική και την περιβαλλοντική ευθύνη, το εθνικό με το κοινό ευρωπαϊκό μας συμφέρον. Περιφρουρεί το κράτος δικαίου, τις δημοκρατικές ελευθερίες, και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η συμπερίληψη μου στο ψηφοδέλτιο της ιστορικής παράταξης του Δημοκρατικού Συναγερμού αποτελεί για εμένα ύψιστη τιμή.
Ταυτόχρονα, αντιλαμβάνομαι την τεράστια ευθύνη απέναντι στους Αμμοχωστιανούς αλλά και όλους τους Κύπριους πολίτες, που βιώνουν μια ιδιαίτερα δυσχερή περίοδο. Αν δεν είναι τώρα η ώρα για μας τους νέους πολιτικούς να βγούμε μπροστά και να πάρουμε το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου μας στα χέρια μας, πότε θα είναι;
Υπάρχουν ακόμα στεγανά ως προς την πρόσβαση των νέων ανθρώπων στην κεντρική πολιτική σκηνή; Πώς πρέπει να ξεπεραστούν;
Νομίζω πως ναι. Οπωσδήποτε ο ρόλος μας δεν θα πρέπει να είναι διακοσμητικός, να συμπληρώνουμε δηλαδή ψηφοδέλτια ή να μας επικαλούνται για τη δημιουργία εντυπώσεων. Θεωρώ ότι μόνο μέσα από την ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά και στη δημοκρατία, εμείς οι νέοι, μπορούμε να (συν)διαμορφώσουμε το παρόν και το μέλλον μας. Η δημιουργία ή η διατήρηση αυτών των στεγανών ενδεχομένως επιφέρει την αποστροφή των νέων απέναντι στα κοινά και στην πολιτική. Σε μια κατάσταση απολιτικότητας, την οποία θεωρώ άκρως ανησυχητική. Είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι της οικονομικής κρίσης, ενώ καλούμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε προβλήματα και παραλείψεις που μας κληροδοτήθηκαν. Πιστεύω ότι είναι καιρός να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Nα δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα διασφαλίσουν τη θεσμική συμμετοχή μας στις τοπικές, περιφερειακές, και γιατί όχι, εθνικές υποθέσεις του τόπου μας.
Πώς κρίνετε την στρατηγική προμήθειας εμβολίων από τους 27 της ΕΕ;
Προερχόμενη από μια μικρή χώρα, θεωρώ πως η απόφαση να διαπραγματεύεται και να συνάπτει συμφωνίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για λογαριασμό των κρατών μελών της ΕΕ ήταν σωστή.
Παρά τις επιπλοκές στη συνεννόηση της ΕΕ με ορισμένες φαρμακευτικές που ανέπτυξαν ή αναπτύσσουν το εμβόλιο κατά της COVID19, τα εμπόδια που θα αντιμετώπιζαν η Κύπρος, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, αλλά ακόμη και η Ιταλία αναφορικά με το κόστος των εμβολίων, τη διαθέσιμη ποσότητα και την παράδοσή τους θα ήταν ενδεχομένως ανυπέρβλητα αν διαπραγματευόμασταν ξεχωριστά.
Φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ.
Ελπίζω σε μια δίκαιη πρόσβαση στα εμβόλια για όλα τα κράτη μέλη, που θα δώσει τέλος στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα.
Βρισκόμαστε ενόψει σύγκλισης πενταμερούς διάσκεψης για την επίλυση του Κυπριακού. Πόσο κοντά είμαστε όμως σε μια λύση μετά από 41 χρόνια;
Προχωρώντας σε μια συνολική θεώρηση από την τουρκική εισβολή έως σήμερα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ των θέσεων μας.
Φτάνει να αναλογιστούμε ποιες ήταν οι πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, και ποια η ρητορική του Τουρκοκύπριου ηγέτη Τατάρ και της Τουρκίας σήμερα.
Γι’ αυτό επείγει να βρεθεί μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος στη βάση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και πολιτικής ισότητας, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Μια λύση που θα επιτρέψει στις δύο κοινότητες να συμβιώνουν αρμονικά, ειρηνικά και να ευημερούν.
Η προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών μέσω της επικείμενης πενταμερούς διάσκεψης αποτελεί πολύ καλή είδηση. Παράλληλα, αποτελεί την τελευταία ευκαιρία.
Αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό απ’ όλες τις αντιπολιτευτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου οι οποίες οφείλουν να μην επιδοθούν στην τακτική του λαϊκισμού και της χειραγώγησης.
Ενδεχόμενο αδιέξοδο και διακοπή των επαφών, όπως συνέβη δυστυχώς κατά το παρελθόν, θα τροφοδοτούσε τον τουρκικό αναθεωρητισμό με τις μονομερείς διεκδικήσεις του.
Πώς θα έπρεπε η ΕΕ να εμπλακεί στις διαπραγματεύσεις;
H ΕΕ μπορεί και οφείλει να έχει ουσιαστικό ρόλο στη διαπραγματευτική διαδικασία. Να διασφαλίσει μια βιώσιμη και δίκαιη λύση που θα βασίζεται στις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, και στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών. Να μην επιτρέψει καμία απόκλιση από το κοινοτικό κεκτημένο.
Μετά από 17 χρόνια εντός της ΕΕ, ο πολίτης στην Κύπρο έχει αντιληφθεί πλήρως τις δυνατότητες της συμμετοχής του στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα;
Αναμφίβολα, η ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια αποτελεί ένα μοναδικό ιστορικό ορόσημο.
Εκτός από την ιδιαίτερα σημαντική πτυχή της ασφάλειας, ως πολίτες της ΕΕ επωφελούμαστε από πλήθος χρηματοδοτικών προγραμμάτων για την υγεία, την απασχόληση, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την εκπαίδευση (Erasmus+), την έρευνα, το περιβάλλον, και την αγροτική παραγωγή μεταξύ άλλων.
Ενδεικτικά, στο πλαίσιο του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου 2021-2027 και του υπερταμείου για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19, περίπου 968 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν στην Κυπριακή οικονομία, στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
Η τεχνική φύση των ανωτέρω προγραμμάτων, δεν βοηθά για να καταστούν ευρέως γνωστά. Στην εποχή της υπερπληροφόρησης και των κοινωνικών δικτύων που κατακλύζονται από ψευδείς ειδήσεις και στρεβλώσεις των γεγονότων, η επικοινωνία μεταξύ της ΕΕ και των πολιτών γίνεται όλο και δυσκολότερη.
Ευτυχώς, στην πλειοψηφία της, η κυπριακή κοινή γνώμη υποστηρίζει και εμπιστεύεται την ΕΕ. Οι ευκαιρίες από τη συμμετοχή μας στην ΕΕ είναι πολλές, αρκεί να είμαστε παρόντες για να τις αδράξουμε.
Πώς βλέπετε τον απαραίτητο μετασχηματισμό της κυπριακής οικονομίας τα επόμενα χρόνια και με την ευκαιρία που παρέχει το RRF και το ΠΔΠ 21-27;
Με σεβασμό στους ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους ή που βρέθηκαν σε συνθήκες φτώχειας, βλέπουμε πως η κρίση παρουσιάζει και ευκαιρίες. Μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών.
Χωρίς να αμφισβητούμε τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν στην Κυπριακή οικονομία η ηλιοφάνεια, ο καλός καιρός και οι εξαιρετικές μας υπηρεσίες, βλέπουμε τώρα περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να γίνουμε πιο ευέλικτοι επικεντρώνοντας την προσοχή μας σε θέματα που άπτονται της καινοτομίας και της έρευνας, της πράσινης ανάπτυξης και της ψηφιοποίησης.
Συνολικά, από τα Ταμεία Συνοχής και το πρόγραμμα Next Generation EU, η Κύπρος θα λάβει 2,6 δισ ευρώ. Σχεδιάζονται στοχευμένες δράσεις για την καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχειας, τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση της χώρας μας, και την τοπική αυτοδιοίκηση.