Αισιόδοξος πως θα περιοριστεί η έξαρση του κορωνοϊού που παρατηρείται στη Λάρνακα όπως συνέβη και το καλοκαίρι στη Λεμεσό όταν λήφθηκαν τα επιπρόσθετα μέτρα, δηλώνει στα Νέα του ΑΝΤ1 ο Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, Δρ. Κωνσταντίνος Τσιούτης.
Συγκεκριμένα, μετά από σχετικό ερώτημα, ο κος Τσιούτης ανέφερε: «είμαι αισιόδοξος, όλοι είμαστε αισιόδοξοι, γιατί ήταν η δεύτερη έξαρση που εντοπίσαμε. Στην περίπτωση της Λεμεσού γίνανε στοχευμένα και τοπικά μέτρα τα οποία λειτούργησαν και μέσα σε μερικές βδομάδες είδαμε να σβήνουν αυτές οι αλυσίδες και να μειώνονται τα κρούσματα, οπότε είμαστε και τώρα αισιόδοξοι.»
Εξήγησε δε, πως αυτό που είναι πολύ σημαντικό, είναι να μην χρειάζεται να φτάνουμε σε σημείο να εντοπίζουμε τέτοιου τύπου εξάρσεις. «Πρέπει να δεχτούμε ότι μπορεί να έχουμε μια συνεχή καθημερινή ροή περιστατικών μέσα σε ελεγχόμενα πλαίσια, αυτό είναι δεκτό γιατί έχουν ανοίξει πολλοί χώροι και έχουμε επαφές, αλλά αυτό που δε θέλουμε είναι να συνεχίσουμε να βλέπουμε μικρο-εξάρσεις δε διάφορους τόπους και να πρέπει κάθε φορά να μπαίνουν καινούργια τοπικά μέτρα», συμπλήρωσε.
Τι να προσέξουμε για να ξεχωρίσουμε αλλεργίες και εποχική γρίπη από τον COVID19
Δεδομένου ότι μπαίνουμε και σε μια περίοδο όπου η εποχική γρίπη και οι αλλεργίες καλπάζουν, ο κος Τσιούτης κλήθηκε να εξηγήσει πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτές τις ιώσεις ή παθήσεις από τον κορωνοϊό.
Ο κος Τσιούτης εξήγησε πως «υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τα κλινικά σημεία αλλά ίσως και από τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, αν και πολλές φορές είναι πολύ λεπτές οι διαφορές. Για παράδειγμα, η αλλεργία δεν κάνει πυρετό συνήθως. Πολύ σημαντικό είναι πρώτον το επιδημιολογικό ιστορικό, δηλαδή αν υπήρχε κάποια επαφή ή κάποιο πρόσφατο ταξίδι και επίσης ο εμβολιασμός για τη γρίπη. Κάποιος που έχει εμβολιαστεί για τη γρίπη και έχει αυτά τα συμπτώματα, τότε πιθανότερο είναι να μην είναι γρίπη, και εκεί θα υποψιαστούμε και τον κορωνοϊό.»
Επίσης ο κος Τσιούτης σημείωσε πως «σύντομα θα βγουν ανανεωμένοι αλγόριθμοι για αντιμετώπιση και διαχείριση ύποπτων περιστατικών και στην πρωτοβάθμια φροντίδα αλλά και σε επίπεδο ιατρείου δημόσιας υγείας και νοσοκομείου, ούτως ώστε να μπορούμε έτσι να βοηθήσουμε και να ξεχωρίζουμε ποια πρέπει να σταλούν για έλεγχο και ποια όχι.»