Σωρεία αντιδράσεων προκάλεσε η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για χορηγία ύψους €200 ευρώ για νεοαποκτηθείσα συσκευή ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Τη δυσαρέσκεια τους εξέφρασαν ήδη τις προηγούμενες ώρες ΠΟΕΔ και ΟΕΛΜΕΚ οι οποίοι υπογράμμισαν ότι η απόφαση τους προσβάλλει ενώ σήμερα με ανακοίνωση της η ΑΚΙΔΑ ( Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών) τονίζει πώς ο κος Προδρόμου “επιδίωξε και κατάφερε να ξεσηκώσει τον απλό άνθρωπο εναντίον του εκπαιδευτικού κόσμου” με αυτή του την πρωτοβουλία.
Σε ανακοίνωση της η ΑΚΙΔΑ έκανε λόγο για προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα σημαντικά θέματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση ενώ θέλησε να παραθέσει κάποια από αυτά.
Αυτούσια η ανακοίνωση της ΑΚΙΔΑ:
“Ακόμα μια κίνηση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα σημαντικά που ταλανίζουν της εκπαίδευση και όχι μόνο συνιστά η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου περί της χορηγίας €200 ευρώ σε 2500 εκπαιδευτικούς για χρήση του προσωπικού τους υπολογιστή.
Αφενός με την εξαγγελία του ο Υπουργός Παιδείας κ. Προδρόμου επιδίωξε και κατάφερε να ξεσηκώσει τον απλό άνθρωπο εναντίον του εκπαιδευτικού κόσμου, τακτική που την γνωρίζει πολύ καλά από την κρίση του 2018, που ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος συντόνιζε τη ρητορική υπεράσπισης αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Αφετέρου με το σύννεφο, που επιχείρησε να σηκώσει, στρέφει τη σκέψη μακριά από την ενότητα των ζητημάτων που αφορούν στον κύριο σκοπό που θέτει στην ανακοίνωσή του: αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας στην εκπαίδευση.
Με απλά λόγια καταγράφουμε τη σύνολη εικόνα της κατάστασης και των επιβαλλόμενων ενεργειών, έτσι ώστε η αξιοποίηση της τεχνολογίας στην εκπαίδευση να αποκτήσει ουσία, πραγματικό περιεχόμενο και λειτουργική αξία.
Η αναφορά του Υπουργού για επιβράβευση των εκπαιδευτικών που χρησιμοποιούν τον προσωπικό τους εξοπλισμό, τουλάχιστον προσβλητική μπορεί να είναι. Πρώτον γιατί κανείς από τους εκπαιδευτικούς που χρησιμοποιεί τον προσωπικό του εξοπλισμό δεν το κάνει ζητώντας χορηγία, δεύτερο γιατί σίγουρα είναι μειωτικό να απευθύνεσαι σε ένα σύνολο 13000 λειτουργών της εκπαίδευσης και να θεωρείς ότι μόνο οι 2500 χρησιμοποιούν τον προσωπικό τους υπολογιστή. Σε ό τι αφορά την Προδημοτική, Ειδική και Δημοτική Εκπαίδευση τεκμηριωμένα στο σύνολό τους οι 6000 λειτουργοί χρησιμοποιούν κατά κόρον τον δικό τους εξοπλισμό.
Ο τεχνολογικός εξοπλισμός των σχολικών μονάδων είναι πεπαλαιωμένος και σε πολλές εξ αυτών εκτός λειτουργίας. Επιβάλλεται άμεση αντικατάσταση του. Η εξαγγελία για εξοπλισμό των σχολείων με νέους Η/Υ έμεινε κενό γράμμα.
Η αναβάθμιση του διαδικτύου στα σχολεία, τόσο σε σχέση με την εξωτερική σύνδεση όσο και με την εσωτερική δικτύωση, δεν ολοκληρώθηκε, σε πολλά δεν άρχισε καν, παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις. Συνεπώς, χωρίς αυτή κάθε ενέργεια είναι χωρίς αντίκρισμα.
Πολλές οικογένειες δεν μπορούν να ανταποκριθούν, οικονομικά κυρίως, στις απαιτήσεις εξοπλισμού και συνδεσιμότητας. Σημειώνεται πως η εξαγγελία για ενίσχυση των άπορων οικογενειών μαθητών με tablet δεν υλοποιήθηκε στην ολότητά της.
Με την προοπτική η αξιοποίηση της τεχνολογίας στη δημόσια εκπαίδευση να εντείνεται ολοένα και περισσότερο, πρέπει να ληφθεί άμεση πρόνοια να προληφθούν οι ανισότητες και η εμβάθυνσή τους. Η οικονομική ενίσχυση όπου αυτή είναι αναγκαία, είναι επιβεβλημένη.
Σε σχέση με την αναφορά ότι «Επειδή αρκετοί εκπαιδευτικοί προτιμούν να χρησιμοποιούν τα δικά τους ηλεκτρονικά μέσα, τον δικό τους ηλεκτρονικό υπολογιστή, το Υπουργείο Παιδείας θέλει να ενθαρρύνει αυτή την πρακτική, διότι η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και με αυτό τον τρόπο θα διευκολυνθεί η μετάβαση του σχολείου στην ψηφιακή εποχή», αυτό αποτελεί ξεκάθαρη αποφυγή της δικής του πολιτικής ευθύνης ως προς την υλοποίηση του στόχου για «μετάβαση του σχολείου στην ψηφιακή εποχή». Σε ένα Κράτος που ενδιαφέρεται πραγματικά για τη δημόσια εκπαίδευση, αυτό έχει την ευθύνη να εξοπλίζει σε όλα τα επίπεδα τους πυλώνες της και να έχει ένα μηχανισμό εκσυγχρονισμού αυτού του εξοπλισμού σε πλήρη ανάπτυξη, όπως όλοι οι σοβαροί οργανισμοί κάνουν για να ανταποκρίνονται στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στις ανάγκες που αυτή δημιουργεί. Αυτό επιβάλλει η προσήλωση στις θεμελιώδεις αρχές της ισότητας στην απόλαυση των υπηρεσιών των αποδεκτών, στην προκειμένη περίπτωση της μαθησιακής δραστηριότητας για τους μαθητές μας αλλά και στη δυνατότητα παροχής της ως προς τα μέσα που κάθε λειτουργός χρειάζεται να την προσφέρει.
Μόνο μέσα από σφαιρική και ολιστική προσέγγιση, πολιτική και οικονομική, του κοινωνικού αγαθού της εκπαίδευσης μπορεί να υπάρξει σωστό αποτέλεσμα.
Τα πιο πάνω έχουν στενή διασύνδεση και με τη διαδικασία διαμόρφωσης νομικού πλαισίου, που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η εκπαιδευτική κοινότητα υπογραμμίζει ξεκάθαρα την προσήλωσή της
στη διά ζώσης διδασκαλία, με όλα τα θετικά που την συνθέτουν, σε μια ατμόσφαιρα ελευθερίας, χαράς και απαλλαγής από πρόσθετο εργασιακό άγχος στη σχολική ζωή, όπως και στην προστασία προσωπικών δεδομένων παιδιών και εκπαιδευτικών.
Αυτά είναι κρίσιμα ζητήματα, τα οποία επιβάλλεται να τύχουν εξαντλητικού διαλόγου σε θεσμικό πλαίσιο.
Ως εκ των πιο πάνω καλούμε την ΠΟΕΔ να αποκαταστήσει τα πράγματα ως προς τη συνολική τους θεώρηση, ώστε η κοινή γνώμη να ενημερωθεί:
για τη στασιμότητα και την υπολειτουργία του εξοπλισμού που το Υπουργείο συντηρεί μέσα στα σχολεία,
για την πολιτική των πυροτεχνημάτων που εφαρμόζει σε αντιδιαστολή με τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων, των παιδιών και των εκπαιδευτικών, ως επίσης και τη δική μας ιεράρχηση προτεραιοτήτων σε ό, τι αφορά τη συγκεκριμένη ενότητα.
Καταληκτικά απορρίπτουμε τη μονομέρεια με την οποία κινήθηκε ο Υπουργός Παιδείας ως προσβλητική για τους εκπαιδευτικούς και ως αποφυγή της πολιτικής ευθύνης για την αναγκαία συνολική θεώρηση του ζητήματος της τεχνολογίας στην εκπαίδευση.
Απορρίπτουμε, επίσης, ως κακοπροαίρετες τις δημόσιες τοποθετήσεις και χαρακτηρισμούς για τους εκπαιδευτικούς από δημόσια πρόσωπα και όχι μόνο.
Η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε και η σχολική καθημερινότητα, που επιβαρύνεται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια και δει τους τελευταίους δώδεκα μήνες απαιτεί σοβαρή και συνολική πολιτική θεώρηση με πρακτικό περιεχόμενο για ανταπόκριση στην ουσιαστική ανάγκη διαχείρισης και ενίσχυσης της.”
